Ο Petrus Gonsalvus, ήταν ένας ευγενής, με μια ιδιαίτερη ασθένεια. Παρ όλη την ” ασχήμια” του παντρεύτηκε την πιο όμορφη γυναίκα. Ο γάμος του με τη Γαλλίδα Catherine Raffelin πιθανόν να ενέπνευσε εν μέρει το παραμύθι «Η Πεντάμορφη και το τέρας».
Ο Petrus, γεννήθηκε γύρω στο 1537, στην Τενερίφη. Έπασχε από μία σπάνια κληρονομική αρρώστια που ονομάζεται υπερτρίχωσις ή σύνδρομο Άμπρας (σύνδρομο λυκανθρώπου) μία αρρώστια η οποία καταγράφει μόλις 50 περιστατικά από τον μεσαίωνα μέχρι σήμερα.
Όπως είναι φυσικό, έγινε από μικρή ηλικία θέαμα για τους κάτοικους της περιοχής του. Τον ονόμασαν «άνθρωπο του δάσους» επειδή έμοιαζε με λυκάνθρωπο και προκαλούσε τρόμο.
Δέκα χρόνια αργότερα μπήκε στην αυλή του βασιλιά της Γαλλίας, Ερρίκου του Β’, και στη συνέχεια στην αυλή της Μαργαρίτας της Πάρμας. Την εποχή εκείνη, οι άνθρωποι με παράξενα χαρακτηριστικά γινόταν αντικείμενο διασκέδασης στους κύκλους των ευγενών. Το βασιλικό ζεύγος προσέλαβε ένας από τους γιατρούς της Αυλής τρύπησε τον Petrus με ένα κοντάρι για να δει αν θα αγριέψει. Εκείνος, ωστόσο, παρέμεινε ψύχραιμος και απλά ψιθύριζε το όνομά του. Ο βασιλιάς της Γαλλίας ήταν ο πρώτος που παρατήρησε την ευγενική φύση του «λυκάνθρωπου» και έτσι αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα. Ενώ βρισκόταν εκεί παντρεύτηκε την Catherine Raffelin. Αργότερα μετακόμισε στην αυλή του Αλέξανδρου Φαρνέζε, Δούκα της Πάρμας. Ο Ερρίκος Β’ έδωσε αμέσως εντολή να τον ντύσουν με ρούχα ευγενούς και να τον μορφώσουν προκειμένου να διαπιστωθεί αν μπορεί ο «άνθρωπος του δάσους» να συμπεριφέρεται όπως όλοι. Τους εξέπληξε όλους καθώς αποδείχθηκε εξαιρετικά πιο έξυπνος και κοινωνικός απ’ ότι θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος. Ο «λυκάνθρωπος» μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα άρχισε να μιλάει τρεις γλώσσες, απέκτησε τρομερή μόρφωση, ντυνόταν άψογα και ήταν πάντα ιδιαίτερα κοινωνικός και με εξαιρετικούς τρόπους. Η συμπεριφορά του αυτή τον έκανε να ανέβει στην ιεραρχία της Αυλής του βασιλιά και να λάβει τίτλο ευγενείας. Με την εμφάνισή του, ωστόσο, αυτό ήταν μάλλον δύσκολο και γι’ αυτό τον λόγο ο Ερρίκος Β’ απέφευγε να μπει σε αυτή τη διαδικασία.
Όταν, όμως, το 1559 ο βασιλιάς πέθανε και ανέβηκε στο θρόνο η σύζυγός του, Αικατερίνη των Μεδίκων, εκείνη αποφάσισε να κάνει ένα δεύτερο πείραμα προκειμένου να διαπιστώσει αν πέρα από ένας καλός μαθητής και ένας άξιος ευγενής μπορεί να γίνει και ένας καλός σύζυγός. Με την Catherine Raffelin, ερωτεύτηκαν και αγαπήθηκαν πολύ, όμως ο περίγυρος ήταν πολύ σκληρός μαζί τους λόγω της εμφάνισης του συζύγου της και τους θεωρούσαν ένα μη φυσιολογικό ζευγάρι. Αυτό τους εμπόδιζε να ζήσουν όπως ήθελαν παρ όλα αυτά έζησαν μαζί και δεμένοι. Κάνανε και εφτά παιδιά, κάτι για το οποίο όλοι τους, “καταδίκασαν” . Τα τέσσερα από τα επτά παιδιά τους παρουσίαζαν επίσης ολική υπετριχοφυία. Η οικογένειά του υπήρξε αντικείμενο ιατρικής έρευνας μεταξύ άλλων και από τον Ουλίσσε Αλντροβάντι. Αναγκάστηκαν με τη βία να αποχωριστούν για να δοθούν σε οικογένειες ευγενών σε διάφορες χώρες, ακριβώς κάτω από τις ίδιες συνθήκες που ο πατέρας τους είχε φτάσει στη Γαλλία όταν ήταν 10 χρονών: ως κάποιου είδους ανατριχιαστικό θέαμα. Το ζευγάρι ζήτησε τα παιδιά του πίσω αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να πετύχουν κάτι και έτσι η οικογένεια έμεινε χωρισμένη για πάντα. Με τον καημό αυτό ο Πέτρους έφυγε από τη ζωή το 1618 και πέντε χρόνια αργότερα τον ακολούθησε και η σύζυγός του.
Αν και έζησε ως ευγενής, ο Petrus και τα παιδιά του που έπασχαν από υπερτρίχωση δεν τους έκαναν ποτέ να νπιωσου ένα με το σύνολο, ως άνθρωποι. Η τελευταία αναφορά στο πρόσωπό γίνεται το 1617 όταν παρακολούθησε τη βάφτιση του εγγονού του.
Η ιστορία τους, είναι μια πραγματική ιστορία αγάπης που έγινε σύμβολο πίστης, καλοσύνης και κατανόησης. Έγινε γνωστή μέσα από βιβλίο της η Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve τον 18ο αιώνα, το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και έγινε πηγή έμπνευσης για δεκάδες ταινίες και θεατρικές παραστάσεις.
Έρευνα Μπάκα Σουζάνα, Υπεύθυνη Εκδοτικού Οίκου GRDBooks
