“Το βιβλίο αυτό, γίνεται όλο και πιο επίκαιρο, παρόλα τα 22 χρόνια από την έκδοσή του. Η εξωγήινη αρχαιολογία, είναι ένας αναπτυσσόμενος εξω-ακαδημαϊκός κλάδος της επιστημονικής αρχαιολογίας, που αφορά πολιτισμούς τού απώτατου παρελθόντος πού αναπτύχθηκαν επί της Γής, και επεκτάθηκαν στο διαστημικό περιβάλλον της, καθώς και πιθανούς εξωγήινους επισκέπτες με ανεπτυγμένο πολιτισμό, που επισκεύθηκαν κάποτε την Γή. Με αυτό το νέο πεδίο, ασχολείται το ομώνυμο βιβλίο ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ.

Εκεί παρουσιάζονται στοιχεία, πού ο ενδιαφερόμενος πολίτης δεν άκουσε ποτέ. Παραθέτουμε διασταυρούμενα επίσημα στοιχεία, που εμφανίστηκαν για μια μόνον ημέρα, από τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά ΜΜΕ, σε ένα μόνον τεύχος περιοδικού τύπου, και μετά χάθηκαν στην λήθη, επισκιαζόμενα από τον όγκο των ειδήσεων της πολύβουης καθημερινότητας. Στο κεφάλαιο της Σελήνης ΔΕΝ oμιλούμε για «αλλότριες βάσεις» στην αθέατη πλευρά της. Όχι επειδή δεν μπορεί να υπάρχουν, αλλά επειδή δεν είναι δυνατόν να τις δούμε και εμείς. Δεν υπάρχει τρόπος επιβεβαίωσης ή απόρριψης αυτής της πληροφορίας. Συνεπώς δεν μπορούμε να την δεχθούμε ως αληθή, από μόνη της. Άλλωστε όλη αυτή η φιλολογία, δεν έχει πεί ούτε λέξη για την ορατή πλευρά τού δορυφόρου μας. Μην τυχόν και στρέψουμε το βλέμμα προς τα εκεί, επειδή υπάρχουν πολλά για να δούμε! Ύποπτοι εδαφικοί σχηματισμοί, σε γεωμετρικές διατάξεις και άλλα πολλά, που δημιουργούν ερωτηματικά και αμφιβολίες, βρίσκονται εκεί, εκτεθειμένα σε κοινή θέα, ώστε να τα βλέπει ο καθ’είς! Εκεί επικεντρωνόμαστε! Παραθέτουμε επαναλήψιμες προσωπικές παρατηρήσεις, που ο καθένας μπορεί να επαληθεύσει, μέσω δικής του έρευνας. Επίσης αναφερόμαστε στα λείψανα των πιθανών Γιγάντων,- σύμφωνα με την μυθολογία- της τελευταίας μάχης του Διός, εναντίον τους, τα οποία ξεθάβονται από το 1950, στο λιγνιτωρυχείο της ΔΕΗ, στην Μεγαλόπολη της Πελοποννήσου ! Η επίσημη ακαδημαϊκή επιστήμη, έχει αρνητική θέση ως προς την ύπαρξη τέτοιων πολιτισμών του παρελθόντος, και περιμένει τις αποδείξεις που θα επιβεβαιώσουν αυτή την υπόθεση. Συχνά, όταν αυτές παρουσιάζονται, κάνει ότι μπορεί για να τις εντάξει στο πλαίσιο της υπάρχουσας γνώσης. Λένε πώς η «βάσανος» των
ευρημάτων υπαγορεύεται από την επιστημονική δεοντολογία, που προστατεύει την επιστήμη από λάθη. Όταν όμως τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την βάσανο, είναι μεροληπτικά και μονόπλευρα, τότε γίνεται σαφές, πως η σκοπιμότητα παίρνει την θέση της επιστημονικής αμεροληψίας. Η διαφορά της “ΕΞΩΓΗΙΝΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ”, με ένα
ορθόδοξο ακαδημαϊκό βιβλίο, έγκειται στο ότι ο συγγραφέας φωτίζει και τονίζει τα στοιχεία τα οποία η ακαδημαϊκή επιστήμη αποσιωπά. Αφήνει την παρατηρητικότητα με την κοινή
λογική, να επεξεργαστούν τα στοιχεία – όποια και αν είναι αυτά-, στο θέμα αρχαίων διαπλανητικών πολιτισμών στο περιβάλλον της Γής. Για να μην είμαστε πλέον, απλοί καταναλωτές πληροφόρησης, αλλά ενεργοί αποδέκτες με κριτήριο και διευκρινιστικές ερωτήσεις, προς τους χορηγούς της πληροφορίας.

Με τιμή,
Γιώργος Θ. Κασιμάτης.”